Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid ergo? Si enim ad populum me vocas, eum. Duo Reges: constructio interrete. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.

Erat enim Polemonis. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat.

Quamquam ex omnibus philosophis Stoici plurima novaverunt, Zenoque, eorum princeps, non tam rerum inventor fuit quam verborum novorum.
Dicimus aliquem hilare vivere;
Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
Nisi enim id faceret, cur Plato Aegyptum peragravit, ut a sacerdotibus barbaris numeros et caelestia acciperet?

Nam sunt et in animo praecipua quaedam et in corpore, quae cum leviter agnovit, tum discernere incipit, ut ea, quae prima data sunt natura, appetat asperneturque contraria.

Atque etiam ad iustitiam colendam, ad tuendas amicitias et
reliquas caritates quid natura valeat haec una cognitio
potest tradere.

Nam et ille apud Trabeam voluptatem animi nimiam laetitiam
dicit eandem, quam ille Caecilianus, qui omnibus laetitiis
laetum esse se narrat.

Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.
An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?
Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.

Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.

Audeo dicere, inquit. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. De hominibus dici non necesse est. Venit ad extremum; Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?

Respondeat totidem verbis.: Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor.
Non igitur bene.: Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.